زمان های فعل در انگلیسی (English Verb Tenses and Aspects)

یک روش بسیار کاربردی و خوب برای یادگیری زمان‌ها در زبان انگلیسی استفاده از سه Tense (یعنی Past, Present, & Future) و چهار Aspect (یعنی simple, perfect, continuous, perfect continuous) است. ترکیب این Tense و Aspect ها 12 ساختار اصلی فعل‌های انگلیسی را تولید می‌کنند. لازم به یادآوری است که Perfect Aspect با کمک فعل Have و Continuous Aspect با کمک فعل Be ساخته می‌شوند.

Present Simple

از زمان حال ساده (The Present Simple) برای بیان حقایق و شرایطی استفاده می‌شود که گذشت زمان بر آن‌ها تاثیری ندارد.

به مثال توجه کنید:

• He writes a lot of emails everyday.

Past Simple

از زمان گذشته ساده (The Past Simple) برای رویدادهای کامل شده و خاتمه یافته در گذشته استفاده می‌شود.

به مثال توجه کنید:

• He wrote ten emails yesterday.

Future Simple

از زمان آینده  Future Simple برای رویدادهایی که در آینده تکمیل می شوند استفاده میشود.

به مثال توجه کنید:

• He will finish the report tomorrow morning.

Present Perfect

زمان حال کامل (The Present Perfect) برای توصیف رویدادهایی که در زمانی غیر مشخص در گذشته رخ داده و یا برای تأکید بر ارتباط رویدادهای گذشته با لحظه حال استفاده میشود.

به مثال توجه کنید: 

• He has written a number of emails, but he still has some emails left to write.

Past Perfect

از  زمان گذشته کامل (The Past Perfect) برای توصیف وقایعی که قبل از رویدادهای دیگر در گذشته اتفاق افتاده است استفاده میشود. به مثال توجه کنید:

• He had written several emails, before he left his office.

Future Perfect

از زمان آینده کامل (The Future Perfect) برای توصیف رویدادهایی استفاده می شود که بین اکنون و یک نقطه خاص در آینده تکمیل میشوند.

به مثال توجه کنید:

• He will have written some many emails by the end of this week.

Present Continuous

از زمان حال استمراری (The Present Continuous) برای توصیف رویدادهای جاری (که می‌تواند موقتی باشد) استفاده می‌شود.

به مثال توجه کنید: 

• He is writing an email right now.

Past Continuous

از زمان گذشته استمراری (The Past Continuous) برای توصیف رویدادهای جاری در گذشته، که اغلب همزمان با یک رویداد دیگر (که با Simple Past نشان داده می‌شود) رخ داده‌اند.

به مثال توجه کنید: 

• He was writing an email when his son called.

Future Continuous

از زمان آینده استمراری (The Future Continuous) برای توصیف رویدادهای آینده که انتظار می رود در یک دوره زمانی ادامه داشته باشند استفاده میشود.

به مثال توجه کنید: 

• He will be writing a lot of email tomorrow morning.

Present Perfect Continuous

از زمان حال کامل استمراری (The Present Perfect Continuous) برای توصیف رویدادهایی استفاده می شود که در گذشته شروع شده اند و تا کنون ادامه دارند یا اخیراً تکمیل شده اند (با تاکید بر ارتباط آنها با لحظه حال) استفاده می‌شود.

به مثال توجه کنید: 

• He has been writing a report all the morning.

Past Perfect Continuous

از زمان گذشته کامل استمراری (The Past Perfect Continuous) برای توصیف رویدادهایی که در گذشته شروع شده، ادامه یافته و به پایان رسیدهاند، با تأکید بر ارتباط آنها با رویدادی دیگر در گذشته استفاده میشود.

به مثال توجه کنید: 

• He had been writing an email this morning when his son came into his office.

Future Perfect Continuous

از زمان آینده کامل استمراری (The Future Perfect Continuous) برای توصیف رویدادهایی استفاده میشود که تا نقطهای در آینده ادامه خواهند داشت و بر مدت زمان مورد انتظار آنها تأکید میشود.

به مثال توجه کنید: 

• He will have been writing this report for three hours when he hands it in.